مردم مبارز کردستان!
جمهوری اسلامی مطابق روال سالهای گذشته در تدراک برگزاری نمایش مسخره دیگری بنام “انتخابات”، در روز دوم اسفند ماه، آتی است. اما این بار این نمایش در شرایط ویژه ای بر روی صحنه می آید. طی چهار سالی که از نمایش انتخاباتی دوره قبلی مجلس شورای اسلامی می گذرد،جمهوری اسلامی طی این مدت دو خیزش گسترده سراسری در دیماه 96 و آبان 98 را به خود دیده است. خیزشهائی که نه تنها مشروعیت رژیم، بلکه نفس حاکمیت آنرا نیز نفی کردند. این درحالی است که در تمام این مدت اعتصابات و اعتراضات محلی و یا گسترده و سراسری، حتی برای یک روز هم متوقف نشده اند.
امروز خشم از رژیم جمهوری اسلامی و شرایط فلاکت بار اقتصادی که بر مردم این کشور تحمیل کرده است، در سراسر ایران موج می زند. این خشم عمومی بدون شک شامل حال همه آن کسانی هم خواهد شد که در چنین شرایطی، به هر شکلی بازیگر این نمایش باشند و یا به ابزار رونق بخشیدن به آن تبدیل شوند.
سخن بر سر غیردمکراتیک بودن پروسه انتخابات، دخالت “شورای نگهبان” و “ولی فقیه”، رد صلاحیت کاندیدها، تقلب در رای گیری و مواردی از این قبیل در میان نیست، همه اینها از بدیهیات “انتخابات” در طول حاکمیت جمهوری اسلامی بوده اند. مضمون واقعی اعتراض مردمی که خواهان “نان و کار و آزادی”،هستند، بسیار از شرکت نکردن در یک انتخابات فرمایشی فراتر می رود. این انتقاد جناح های حاکم از یکدیگر است و ربطی به ضایع شدن حقوق مردم ندارد. حقوق اجتماعی مردم از زمانی پایمال شد که رژیمی ضد کارگر، ضد زن، ضد جوان، ضد شادی، ضد آزادی و دشمن انسانیت، با توسل به کشتار، شکنجه و زندان، با زور و سرکوب، خود را بر مردم این کشور تحمیل کرد.
جمهوری اسلامی و کارگزارانش می دانند که مردم کردستان در این نمایش شرکت نخواهند کرد. اما آنها برای پر کردن خلاء حضور مردم در پای صندوق های رای، علاوه بر تلاش برای بسیج مزد بگیران محلی، مطابق معمول بر تن شماری از نظامیان و پاسداران مستقر در کردستان لباس شخصی خواهند پوشاند و آنها را به یکی دو حوزه رای گیری، بویژه حوزههای مستقر در مساجد جامع شهرها می برند؛ و با تهیه فیلم و گزارش و چند گفتگوی ساختگی با آنها، از “حضور پرشور”، مردم سخن خواهند گفت. هر چند سال یکبار این نمایش تکرار می شود و جعلی بودن آن برای مردم آشکار است.
در این میان بعضی از افراد در میان اصلاح طلبان ورشکسته سیاسی، از ضرورت امنیت در جامعه سخن می گویند و شرکت کردن در انتخابات را انتخاب بین امنیت و ناآمنی در جامعه عنوان می کنند. اولا،قبل از هر چیز باید گفت که نفس وجود جمهوری اسلامی به معنی سلب امنیت از اکثریت مردم این کشور در همه زمینه هاست. سلب امنیت شغلی از کارگران ، سلب امنیت جانی از فعالین سیاسی و مدنی، سلب امنیت از زنان آزاده ای که تسلیم قوانین ارتجاعی رژیم نمی شوند، سلب امنیت از پیروان هر آئین و مذهبی که با اسلام تشیع، آنهم از نوع دوازده امامی آن، مغایر باشد، ناامن کردن محیط زیست انسانها، زیر خط فقر نگهداشتن بیش از 60 درصد از مردم این کشور، اینها همه مصداق روشن سلب آن امنیتی هستند که به اعتبار حفظ آن بایستی به چنین انتخاباتی رضایت داد تا گویا وضع بدتر از این نشود. کسانیکه به چنین توجیهات بدون پایه ای متوسل می شوند، سطخ درک و آگاهی و تجربه مردم مبارز کردستان را دست کم گرفته اند.
کمیته مرکزی کومه له از همه مردم کردستان می خواهد که نه تنها در این نمایش انتخاباتی شرکت نکنند، بلکه فعالانه در کمپین رسوا کردن آن مشارکت نمایند.بگذار توده های مردم کردستان یکبار دیگر نمونه ای از اتحاد و یکپارچگی و استقامت، نمائی دیگر از جنبش انقلابی خود را به جهانیان نشان دهند. بگذار توده های مردم کردستان با عدم شرکت در این نمایش انتخاباتی، به همه مردم جهان نشان دهند که جمهوری اسلامی رژیم ناروائی است که تنها با توسل به زور و سلب آزادی و حقوق اولیه مردم حاکمیت خود را بر این جامعه تحمیل کرده است.
کمیته مرکزی کومه له
(سازمان کردستان حزب کمونیست ایران)
29 ام دیماه 1398
19 ژانویه 2020