به تو اکتبر رزم و بزم!
همه گوئیم به بی نخوت،
سلام ای انقلاب سرخ!
درود ای منبع الهام
در این روزهای غم، شادی
به پیشت اصل آزادی!
همه کارخانه در جوشش
به کرنش خلق زحمتکش
به باغ رقصان، هزار دستان
به کاخ گریان، ستمکاران
به دشت شادان، صفا خواهان
به بانک نالان، ربا خواران.
در این روزهای یاد تو
امید روزگار نو!
ز هنگ کنگ تا که سانتیاگو
زبیروت تا دل بغداد،
خیابان غرق در فریاد
علیه ظلم، ضد بیداد
زهر خانه، زهر آحاد
ندا آید که ای جلاد
دغلکار، دزد بی بنیاد
هماره شرم و ننگت باد! (2)
به تو ای بلشویک، ای یار
زخود بگذشته ی بیدار
دلیر کارزار، غمخوار
ضد ادبار و استثمار.
تو رهرو بودی و بی بیم
مرادت کردمان تحکیم
به سویی میرویم جانا
تو کردی راهمان ترسیم
بر این راهیم به بی اجبار
چو تو رزمنده، ای سردار
که تا گردد جهان گلزار
نماند ننگ استثمار
ششم اکتبر – 15 آبان 98