در حالی که ویروس کرونا در ایران به استناد آمارهای منتشر شده به طور متوسط هر ساعت ۳۰ نفر را مبتلا می‌سازد و دو نفر قربانی می‌گیرد، و درحالی که روز چهارشنبه سازمان بهداشت جهانی شیوع “ویروس کرونا“را همه گیر در سطح جهان یا “پاندمی” اعلام نمود، سران رژیم جمهوری اسلامی همچنان با نگاه امنیتی به آن برخورد می‌کنند و از اعلام آماردقیق تلفات به ویژه در قم، تهران، اصفهان و رشت، به دلیل بالا بودن آمار آن خود داری می کند. دولتِ روحانی هم دست روی دست گذاشته و جز پنهان کاری واقعیات از مردم و دروغگویی اقدام جدی و مؤثری برای جلوگیری از آن از دستش بر نمی آید. علی خامنه ای نیز که قبلاً شیوع کرونا را بی‌اهمیت می دانست و نسخه خواندن دعای شفا در صحیفه سجادیه را جهت معالجه مردم مسلمان می پیچید، روز پنج شنبه ۲۲اسفند در نامه خود به حسین باقری رئیس ستاد نیروهای مسلحش با بهره گیری از نظرات فرمانده سپاه پاسداران، قرائن حمله بیولوژیکی دشمن را کشف کرد که گویا منجر به شیوع این ویروس در ایران شده است. خامنه ای به عنوان فرمانده کل قوا به جای برخورد معقول به این آفت جهانی و به کار گیری توان و امکانات مالی مناسب برای رؤیا رویی با آن، به نیروهای مسلح دستور داده که: “نیروهای مسلح می‌توانند رزمایش دفاع بیولوژیک داشته باشند و بر اقتدار و توان ملی بیفزایند.“
حسن روحانی به عنوان باصطلاح “رئیس ستاد ملی مبارزه با کرونا” در اولین جلسه این ستاد خواست کاهش ساعات کار و یا تعطیلی مجامع و مراسمهایی را هراس افکنی و توطئه دشمن نامید. اما پس از آنکه این ویروس در ۳۰ استان کشور جان صدها نفر را گرفت و دهها هزار نفر را مبتلا ساخت، برای توجیه بی برنامگی دولت و ورشکستگی اقتصادی رژیم نسخه دیگری پیچید. او در جلسه روز چهارشنبه هیأت دولتش، خیال خود برای انجام کار جدی د رجهت رفع این معضل عظیم اجتماعی را راحت کرد و مردم ایران را برای یافتن راه چاره حواله اجرای“نسخه واحد دنیا“برای مقابله با کرونا کرد. او اِعمال هرگونه قرنطینه و تعطیلی مدارس و ادارات را غیرلازم دانست و جانباختن تعداد زیادی از مردم ایران بر اثر این ویروس را بزرگنمایی و شایعات بی اساس اعلام کرد.
حاکمان جمهوری اسلامی به دلیل اینکه چهل سال با اتکا به فریب و دروغگویی و پنهان کاری و اِعمال دیکتاتوری و سرکوب و دشمنی با مردم به حاکمیت شان ادامه داده‌اند، شکاف عمیقی بین خود و مردم ایران را خوب می بینند. از سوی دیگر سالها فساد و دزدی و اختلاسهای کلان از ثروت و سامان مردم ایران موجب شده که هیچ اعتمادی از جانب توده های مردم به حاکمیت در میان نباشد. روحانی می‌داند که جمهوری اسلامی از چنین موقعیاتی برخوردار نیست که بتواند از “نسخه واحد دنیا” برای رویارویی با این ویروس استفاده نماید. جمهوری اسلامی با اقتصاد ورشکسته اش، با سلب اعتماد توده های مردم ایران از خود و با اولویتهای امنیتی در بودجه بندی نمی‌تواند مانند بعضی دیگر از دولتها عمل نماید. برای رژیم اسلامی اولویت بودجه بندی، تأمین نیاز مالی نهادهای امنیتی و نظامی است نه زندگی مردم. خامنه ای حاضر است برای سپاه قدس دویست میلیون یورو بودجه اضافی اختصاص دهد اما برای مقابله با کرونا باید مردم را به چنین راه حل هایی حواله دهد. اگر دولت چین شهر ووهان ۹میلیون نفری را با تدابیر همه جانبه قرنطینه کرد و اینک اعلام می‌کند که در یک روز تنها ۱۵ مورد ابتلا در کشورثبت شده است، نتیجه اهمیت دادن دولت و اختصاص بودجه و امکانات لازم به آن است. در مقابل روزنامه واشنگتن پست دو روز قبل نوشت که مقامات جمهور اسلامی برای پنهان کاری میزان تلفات، در قم کانالهای۹۰متری برای دفن دستجمعی قربانیان کرونا حفر می‌کند.
پس از بیست روز دروغ و انکار و پنهان کاری رژیم به خاطر بازار گرمی مراسم ۲۲بهمن و نمایش انتخابات اینک این ویروس در ابعاد وسیعی منتشر شده است. جمهوری اسلامی بجای شفافیت بخشیدن به گزارشات اوضاع کشور، به جای دادن آمار واقعی از تلفات و مبتلا شدگان به تعقیب و دستگیری خبرنگاران و کادر درمانی و کسانی می‌پردازد که واقعیات را خبررسانی می کنند. خبرگزاری جمهوری اسلامی “ایرنا” گزارش داد که مقامهای وزارت بهداشت مسئولان بهداشت محلی را از اعلام تعداد جانباختگان منع کرده است.این درحالی است که دربسیاری از استانها مقامات محلی تحت فشار افکار عمومی آمارهای تکان دهنده ای از تعداد متبلایان و جانباختگان ارائه می دهند. با این رویکرد، بحق باید گفت که جمهوری اسلامی عامل اصلی شیوع و گسترش کرونا در ایران است.
با توجه به اوضاع وخیم اقتصادی در ایران و به ویژه در شرایط رکود فعالیتهای تولیدی و اجتماعی بر اثر شیوع کرونا که موجب تشدید فقر و بیکاری کارگران وتوده های مردم تهدست شده است، و در نبود هرگونه بیمه و حقوق بیکاری، آنها مجبورند علیرغم علم به بالا بودن ریسک ابتلا به ویروس کرونا، برای پیدا کردن لقمه نانی برای خود و خانواده شبانه‌روز در بازار و میدان و خیابانها به کار و یا تلاش برای پیدا کردن کاری بپردازند. از آنجا که معمولآ دولت نسبت به حیات و تأمین معیشت اقشار کم درآمد و آسیب پذیر مسئول است، مسئولیت مرگ و ابتلای هر یک از آنها به ویروس کرونا تمامأ به گردن جمهوری اسلامی می باشد.
در چنین شرایطی کارگران بخشهای تولیدی لازم است با خواست افزایش دستمزد و مزایا و خواست تأمین امکانات بهداشتی و پیشگیری از ابتلا به بیماری اعتراضات خود را گسترش دهند و با اعتراضات و اعتصاب سراسری رژیم و صاحبان سرمایه را وادار به تعطیلی کارخانه و مراکزکاری با پرداخت حقوق و مزایا تا پایان بحران کرونا نمایند.