سازمان عفو بین‌الملل در گزارش سال ۲۰۲۰ میلادی اعلام کرد که در این سال در ایران اعدام «به نحو فزاینده‌ای» به عنوان «سلاحی برای سرکوب سیاسی معترضان، مخالفان و اعضای گروه‌های اقلیت» مورد استفاده قرار گرفته است.
به نوشته عفو بین‌الملل، در این سال ده‌ها معترض به اتهاماتی چون «محاربه» و «افساد فی الارض» در پی برگزاری دادگاه های «غیر منصفانه» اعدام شدند. عفو بین‌الملل تاکید کرد که سنگسار در ایران همچنان به عنوان شیوه‌ای برای اعدام افراد محکوم به «زنای محصنه» باقی مانده است. بر اساس گزارش عفو بین‌الملل، در این سال صدها نفر از جمله روزنامه نگاران، مخالفان سیاسی ، هنرمندان، نویسندگان، مدافعان حقوق بشر، مدافعان حقوق زنان، فعالان حقوق کارگران، فعالان حقوق اقلیت‌ها و محافظان محیط زیست اعدام و یا بازداشت شدند. در این گزارش تاکید شده که نیروهای انتظامی و امنیتی و مقامات زندان، بازداشت‌شدگان را مورد «حبس انفرادی طولانی مدت، ضرب و جرح، شلاق، آویزان کردن، تجویز اجباری مواد شیمیایی، شوک الکتریکی و خشونت جنسی قرار دادند.»