در این روزها همزمان با تداوم خیزش انقلابی مردم در عراق، شاهد رویدادهائی هستیم که بوی توطئه هائی جنایتکارانه بر علیه قیام مردم در عراق از آن به مشام می رسد. این رویدادها زنگ خطری برای آینده خیزش انقلابی مردم در عراق هستند: پایگاه نظامی آمریکائی کیوان در کرکوک با کاتیوشا مورد حمله قرار می گیرد، یک پیمانکار آمریکائی کشته و چند تن زخمی می شوند. وزارت دفاع آمریکا می گوید، نیروهای حشد شعبی وابسته به جمهوری اسلامی این حمله را انجام داده اند. طی دو ماه گذشته این چندمین حمله از این نوع به پایگاههای آمریکائی در عراق است. ارتش آمریکا پس از چند مورد چشم پوشی، اینبار عکس العمل نشان می دهد و 24 ساعت بعد 5 پایگاه حشد شعبی در غرب عراق و در سوریه را بمباران می کند. در جریان این بمبارانها 25 تن کشته و بیش از 55 تن زخمی شدند.
مراکزی که مورد حمله هواپیماهای آمریکائی قرار گرفتند، محل استقرار گروه “کتائب حزب الله” بودند. این گروه بعد از سقوط صدام در سال 2003 بوسیله جمهوری اسلامی سازماندهی شدند. هدف جمهوری اسلامی این بود که نیروئی متحد خود نظیر “حزب الله لبنان” را در عراق نیز بوجود بیاورد،که هم در خدمت مصالح آتی رژیم ایران در عراق باشد و هم در عین حال ارتباط زمینی ایران از طریق عراق و سوریه به لبنان را تامین کند. با ظهور داعش “حشد شعبی” اساسا حول این گروه تشکیل شد و با توجه به خطر داعش و پشتیبانی مرجعیت شیعه و تجهیز آن از سوی آمریکا، به سرعت در عراق توسعه یافت. فرمانده :کتائب حزب الله” فردی به نام “جمال جعفر ابراهیم” ملقب به “ابومهدی مهندس” است. وی که از پدر عرب و از مادر فارس زبان است، در حلقه نزدیکان و فرماندهان سپاه قدس قرار دارد. از قاسم سلیمانی نقل می کنند که وی خود را “سرباز” ابو مهدی مهندس می داند. به دنبال حمله آمریکا به مراکز این گروه، هم سپاه پاسداران جمهوری اسلامی و هم فرماندهان “حشد شعبی” طی بیانیه هائی، آمریکا را به انتقام تهدید نمودند. همه شواهد حاکی از طرح ریزی سناریوی جنایتکارانه ای است که بوسیله جمهوری اسلامی و عوامل وی در عراق تدارک دیده شده است. احزاب شیعه حاکم و گروههای مسلح وابسته به آنها در “حشد شعبی” و جمهوری اسلامی به عنوان پشتیبان هیئت حاکمه فعلی عراق، در برابر حضور ملیونی مردم در خیابانها مستاصل شده اند. آنها با کشتار تظاهرکنندگان نتوانسته اند خیزش مردمی را به شکست بکشانند. کشتار بیش از 500 تظاهر کننده و زخمی کردن 20هزار تن، نتوانسته است مردم را مرعوب و از میدان به در کند. آنها نه می خواهند داوطلبانه قدرت را به مردم قیام کننده واگذار کنند و نه توان سرکوب آنرا دارند. جمهوری اسلامی نیز که موقعیت خود در عراق را به شدت ناپایدار و در خطر می بیند، برای حفظ آن به هر وسیله ای متوسل می شود. از اینرو همگی در تلاش هستند با جنگی کردن و تروریزه کردن کل فضای سیاسی عراق، بن بستی را که در آن قرار گرفته اند، بشکنند. در این میان دولت آمریکا نیز، شرایط جدید و بازگشت ناپذیر عراق را دریافته است و از هر فرصتی برای تضمین منافع خود در آینده این کشور بهره می گیرد. دولت آمریکا در کمین نشسته است تا نیروهای طرفدار رژیم ایران، در نتیجه خیزش مردم به حدکافی ضعیف شده باشند، تا در موقع مناسب دست به عمل بزند. شکل و ماهیت این عمل هنوز روشن نیست، اما تجربه عراق و همه جهان نشان داده است، که سناریوی آمریکایی در جهت مطالبات و اهداف مردم قیام کننده نخواهد بود. حمله به پایگاه آمریکائی کیوان، و حرکتهای احتمالی نظیر آن در آینده در عین حال برای آمریکا نیز فرصت هائی خواهند بود تا با ضربه زدن به نیروهای “حشد شعبی”، مستقیما نیز آنها را تضعیف کند و راه را برای اجرای سناریو مورد نظر خود در عراق هموار نماید: اینها همگی مخاطراتی هستند که خیزش حق طلبانه مردم عراق را تهدید می کنند. مبارزات انقلابی مردم در عراق، همزمان باید چند سناریو توطئه گرانه را خنثی نمایند. هئیت حاکمه فعلی با مانورهای فریبکارانه و کسب وقت، تلاش می کند، مردم حاضر در میدان را خسته و فرسوده کند و به خانه هایشان بفرستد. گروه فرصت طلب صدر با جای پائی که در میان مردم معترض دارد، تلاش می کند وحدت موجود را از درون متلاشی کند. جمهوری اسلامی می کوشد به کمک عوامل خود ، یک جنگ نیابتی بر علیه آمریکا در عراق راه بیاندازد و سر فرصت بر سر آن با آمریکا وارد بده و بستان شود. خنثی کردن همه این توطئه ها شرط پیروزی مردم عراق در نبرد سرنوشت ساز کنونی است. چنین کار بزرگی البته در توان جنبش توده ای کنونی در عراق هست. هفته ها و ماههای آینده فرصتی هستند تا مردم قیام کننده، چهره های انقلابی و مورد اعتماد خود را به جامعه معرفی کنند، و تا راه برای مشارکت عمومی در تعیین تکلیف دموکراتیک قدرت سیاسی آتی در عراق هموار شود.