شمارش آراء انتخابات ریاست جمهوری آمریکا به پایان رسید و منابع خبری گزارش می دهند که جو بایدن در یک رقابت فشرده با کسب بیش از۲۷رای حد نصاب آراء ” انجمن انتخاب کنندگان”، رقیب انتخاباتی خود، رئیس جمهور ترامپ را شکست داده است. بایدن شب گذشته در حضور هزاران تن از هوادارانش پیروزی خود را اعلام کرد. اما دونالد ترامپ با پیش بینی این شکست از قبل با پیش کشیدن احتمال تقلب در انتخابات به گروه فشار راستگرایان و نژاد پرستان افراطی فراخوان آماده باش داده تا شکست وی را نپذیرند. وی همچنین هشدار داده بود که اگر از نتیجه انتخابات ماه نوامبر راضی نباشد، کاخ سفید را ترک نخواهد کرد. با اینحال تخمین زده شده است که حدود۱۶۰ میلیون نفر از واجدین شرایط در انتخابات شرکت کرده اند و این میزان از مشارکت بی سابقه در بیش از یک قرن گذشته در یک جامعه بشدت قطبی شده نشان می دهد که اکثریت رأی دهندگان تصمیم گرفته اند که این شارلاتان سیاسی را از صحنه سیاسی آمریکا به عقب برانند. ترامپ سرانجام راهی جز ترک کاخ سفید ندارد. بر خلاف نظر اکثریت مراکز و بنگاههای نظرسنجی، ترامپ به رغم درماندگی در مقابله با بحران همه گیری کرونا و بی افقی مطلق در کنترل بحران اقتصادی و افزایش نرخ بیکاری، در این انتخابات جان سخت تر از آن که پیش بینی کرده بودند ظاهر شد. موفقیت های گسترده ای که نظرسنجی ها با اطمینان خاطر برای جو بایدن پیش بینی کرده بودند، محقق نشدند. ترامپ به رغم شکست در کارزار انتخاباتی علاوه بر حمایت کمپانی های نفتی، غول های املاک و مستغلات، صاحبان صنایع تسلیحاتی و میلیاردرها و حمایت گروه های راستگرا و نژادپرستان افراطی، هنوز از حمایت اقلیت قابل توجهی از رأی دهندگان آمریکایی که از بی افقی در دام وعده های وی گرفتار آمده اند برخوردار است.
با پیروزی حزب دمکرات در این انتخابات، پایگاه اجتماعی ترامپ از بین نمی رود. گروه های راستگرای افراطی و جریان های نژادپرست و مهاجر ستیز به پشتوانه بلوکی از طرفداران ترامپ در مجلس سنا و دیوان عالی قضات به فعالیت خود ادامه خواهند داد. نباید فراموش کرد که حزب دمکرات و جو بایدن فاقد یک آلترناتیو و برنامه سیاسی منسجم برای مقابله با ترامپیسم هستند. بایدن در دوره رقابت های درون حزبی برای کسب موقعیت کاندیداتوری ریاست جمهوری بشدت با برنامه های اصلاحی برنی سندرز در زمینه مقابله با بحران اقتصادی، افزایش حداقل دستمزدها، مقابله با سیاست های ویرانگر زیست محیطی، تأمین برابری نژادی و ارتقای خدمات و مراقبت های پزشکی و بهداشتی مخالفت کرد. بایدن در ائتلاف عملی با بقیه نامزدهای حزب دمکرات سندرز را به خاطر پافشاری بر همین حداقل برنامه های اصلاحی شکست داد. بایدن در غیاب چشم اندازی روشن برای عبور از دوران ترامپ جامعه آمریکا را با خطر بازگشت به دوران قبل از ظهور ترامپ روبرو کرده است، یعنی همان شرایطی که زمینه را برای عروج ترامپ فراهم کرد. بی افقی بایدن بازتاب بی افقی نظام سرمایه داری برای عبور از بحرانی است که سر تا پای آن را فرا گرفته است. پدیده ترامپ محصول بحران عمیق اقتصادی و سیاسی در ایالات متحده آمریکا بود. الگوی نئولیبرالیسم اقتصادی و جهانی سازی مطابق این الگو و اجرای برنامه های ریاضت اقتصادی به عنوان پاسخی به بحران جهانی دهه هفتاد قرن گذشته به پایان خط خود رسیده بود. ترامپ با سیاست های ناسیونالیستی و حمایت از صنایع داخلی، مخالفت با جهانی‌شدن، حفاری برای استخراج ذخیره عظیم طبیعی در آلاسکا، خروج از قراردادهای منطقه‌ای و بین‌المللی و کوبیدن بر طبل جنگ تجاری با چین و دیگر رقبای جهانی، ابطال نظام کنترل تسلیحات هسته ای و سیاست های راسیستی و مهاجر ستیزانه نتوانست رکود اقتصادی را مهار کند و به بحران بیکاری خاتمه دهد.
در واقع نه حزب دمکرات و نه حزب جمهوری خواه با ایده های ترامپیستی هیچ راه برون رفتی از بحران سرمایه داری که زندگی و امنیت اقتصای و رفاه اکثریت مردم آمریکا را به مخاطره انداخته است ندارند. آن دسته از رأی دهندگانی که با امید بستن به وعده های تأمین امنیت شغلی و اقتصادی، ارتقای خدمات بهداشت و درمان و رعایت عدالت به کمپین های انتخاباتی جو بایدن روی آوردند به زودی از عملکرد وی سرخورده خواهند شد. چون حزب دمکرات جو بایدن هیچ برنامه اثباتی روشنی برای جایگزین کردن سیاست های ارتجاعی ترامپ ندارد و با توجه به ماهیت طبقاتی آن تاریخا نشان داده است که حفاظت از منافع سرمایه داران وال استریت را بر منافع کارگران و اقشار محروم جامعه ترجیح می دهد. بدون تردید نه حزب جمهوریخواه و نه حزب دمکرات بدیل برای نجات جامعه آمریکا از مصائب نظام سرمایه داری نیستند. برنامه، سیاست ها و عملکرد این دو حزب رقیب هیچ ربطی به منافع طبقه کارگر آمریکا و توده های میلیونی که به حاشیه رانده شده اند، ندارد. طبقه کارگر، رنگین پوستان، مهاجرین، زنان و توده های میلیونی به حاشیه رانده شده و خصوصا آن بخش از رأی دهندگان که نه از روی امید بستن به وعده های جو بایدن، بلکه به منظور رهایی از شر ترامپ در انتخابات مشارکت کردند، اکنون برای رهائی واقعی از چنگ بیکاری و فقر و محرومیت هایی که به آنان تحمیل شده راهی جز مبارزه با مناسبات سرمایه داری را در پیش ندارند.
ترامپیسم مانند فاشیسم یکی از بدیل های کاپیتالیستی مقابله با بحران است. اگر کارگران و نیروهای ضد سرمایه داری نجنبند خطر بازگشت دوباره ترامپیسم به قدرت وجود دارد. اعتصابات کارگری، جنبش زنان و جنبش” زندگی سیاه پوستان اهمیت دارد” راه را نشان داده اند. جامعه آمریکا بیش از هر زمان دیگری به افق فراسوی سرمایه به افق سوسیالیستی نیاز دارد. دوران بازی در زمین رقابت احزاب بورژوایی به پایان رسیده است. کارگران و نیروهای ضد سرمایه داری برای تأثیر گذاری بر روند رویدادها لازم است صفوف خود را در یک حزب رزمنده و انقلابی با افق و استراتژی سوسیالیستی متشکل کنند.