آمار مبتلایان به بیماری (کوید 19) و آمار جانباختاگان این بیماری در ایران به سرعت در حال افزایش است. وزارت بهداشت ایران اعلام کرد که: طی ۲۴ ساعت گذشته ۲۷۲ نفر بر اثر ابتلا به کرونا جان خود را از دست داده‌اند. براساس این آمار این بالاترین میزان مرگ و میر بر اثر ابتلا به کرونا از ابتدای شیوع این بیماری در یک روز می‌باشد. بر اساس اعلام رسمی دولت، مجموع شمار جانباختگان کرونا در ایران به ۲۸ هزار و ۸۱۶ نفر رسیده است. به گفته سخنگوی وزارت بهداشت همچنین ۴ هزار و ۲۰۶ مبتلای جدید نیز شناسایی شده اند، که مجموع مبتلایان در ایران را به ۵۰۴ هزار و ۲۸۱ نفر رسانده است. همچنین بر اساس همین گزارشها، در حال حاضر ۴ هزار و ۵۳۳ نفر در وضعیت وخیم این بیماری قرار دارند که تنها ۲ هزار و ۶۳ نفر از آنها بستری هستند.
مطابق معمول جمهوری اسلامی از دادن آمار واقعی مبتلایان و جانباختگان سر باز می زند. همین اطلاعاتِ نادرست، خود یکی از عوامل گسترش این ویروس است. ارزیابی کارشناسان بین المللی که خبرگزاری بی بی سی آنرا منتشر کرده، نشان می دهد که آمار واقعی حداقل 3 برابر آمار رسمی است. ارزیابی های میدانی در داخل کشور هم که پنهانی از طرق مختلف به بیرون درز می کند، ابعاد فاجعه را بسیار گسترده تر از این می داند. در حال حاضر تقریبا همه استانهای ایران از این لحاظ در وضعیت قرمز قرار گرفته اند و هیچ سیاست یا جهت گیری مشخصی برای کند کردن سرعت گسترش بیماری در جریان نیست.
یکی از دلایل جهش سریع ابتلا به کرونا برگزاری مراسم های عزاداری ماه محرم بود. روحانی و کارگزاران دولتی او با وقاحت تمام از ضرورت شرکت مردم در این مراسم ها سخن می گفتند و راه را برای روضه خوانان و مداحان و آخوندهای مرتجع باز کردند تا در جهالت کامل، با بی مسئولیتی، بخشهائی از مردم را به این مراسم ها بکشانند و زمینه جهش دوباره ابتلا به این ویروس را هموار سازند. در حالیکه علیرغم هشدارهای مکرر کارشناسان، روحانی و دیگر کارگزاران رژیم مردم را به شرکت در عزاداری های ماه محرم تشویق می کردند و در نتیجه آن موج جدید کرونا، بار دیگر سرتاسر ایرات را در نوردید،اکنون فریبکارانه از لغو برنامه های اربعین سخن می گویند.
تجربه همه جهان نشان میدهد که دو رکن اصلی جلوگیری از گسترش ویروس کرونا، تامین وسایل بهداشتی و قرنطینه و رعایت فاصله های اجتماعی است. جمهوری اسلامی حاضر نیست هزینه های تامین این دو رکن اصلی را فراهم کند. بنابراین آنچه که باقی می ماند، آشفتگی، دسته پاچگی و ناکارآمدی در بکار گرفتن همین امکانات موجود را به دنبال دارد. جمهوری اسلامی از یک سو حاضر نیست هزینه ویژه ای برای کنترل بیماری صرف کند و حل همه مشکلات ناشی از شیوع این بیماری را برعهده حود مردم گذاشته است و از سوی دیگر با فراهم ساختن زمینه برگزاری مراسم های محرم و چشم پوشی از حضور مردم در اماکن مذهبی و غیره، عملا موجب سرعت گسترش بیماری می شود.
اما در پیش گرفتن چنین روشهائی و رفتار متناقض نهادهای دولتی در رابطه با ویروس کرونا تصادفی نیست. واقعیت این است که جمهوری اسلامی به کرونا نیز مانند هر بلای دیگری که بر سر این مردم می آید،در عین حال به مانند فرصتی برای بقای خود نگاه می کند. در این مورد نیز می خواهد، این شرایط، مردم را خسته و مایوس سازد و به جستجوی راه های شخصی وادار نماید، تا موقتا هم که شده است، خطر خیزشهای مردمی را از سر خود دور کند.
در چنین شرایط دشواری، تنها همبستگی بین انسانها در مبارزه با این رژیم و در جهت جلوگیری از اشاعه بیشتر ویروس و کمک به مبتلایان می تواند چاره کار باشد. در ماههای اخیر دیدیم که چگونه پزشکان، پرستاران و سایر کارکنان بیمارستانها و درمانگاهها در حالی که خود هر لحظه می توانستند مبتلا شوند، شبانه روز به مداوای بیماران پرداخته و توسط شبکه های اجتماعی رهنمودهای ضروری را میدادند، همزمان اعتراضات و اعتصابها در سطوح مختلف از سر گرفته شدند. اکنون نیز مردم خود باید دست به کار شده و به میدان نبرد با رژیم و با ویروس کرونا بیایند. ما بارها در جریان اعتراضات، و خیزشهای چند سال گذشته بر اهمیت ایجاد کمیته های محلات جهت سازماندهی تلاشهای جمعی برای مقابله با بلایای از قبیل ویروس کرونا و هر خطر دیگری و از جمله خنثی کردن سیاستهای سرکوبگرانه رژیم سخن گفته ایم. اینک بیش از همیشه ایجاد چنین کمیته هائی به نیاز حیاتی روز تبدیل شده اند. اگر جمهوری اسلامی شیوع بیماری کرونا را به فرصتی برای تداوم بقای خود تبدیل کرده است، سازماندهی محلی و تقویت همبستگی مردم برای مقابله با آن، طبیعی ترین عکس العملی است که می توان انتظار داشت. این کمیته ها فرصت می یابند تا محمل های طبیعی برای فعالیتهای خود بیابند. آنها می توانند در همه زمینه ها شریان حیات محلات را در دست گرفته و از جمله به یاری همه آنهائی بشتابند که مبتلا شده اند و یا در خطر ابتلای به آن قرار دارند. بگذار جمهوری اسلامی چند صباحی دیگر هم به حیات نکبت بار خود ادامه دهد و در این روزگار سخت، ثروتهای انباشته شده اش را که حاصل رئج و کار مردم کارگر و زحکتکش است، از زندگی و از تندرستی مردم دریغ کند.این روزها می گذرند و کارگران و توده های مردم محروم و ستمدیده ایران، از آزمون مبارزه با کرونا، هشیارتر و آگاه تر در مبارزه سرنوشت سازی که در پیش دارند، بیرون می آیند.