مراسمهای روز جهانی کارگر در کشورهای گوناگون و در دل محدودیت های ناشی از ویروس کرونا و بیماری کووید 19 به طرز باشکوهی انجام گرفت. مراسمها بسیار گسترده بودند که در اینجا تنها به چند تظاهرات مهم اشاره میشود. تظاهر کنندگان در ایالت شیکاگو، محل تولد روز جهانی کارگر، با شعار “زنده باد روز اول مه” به خیابان ها آمدند و همچون راه پیمایان در سایر شهرهای آمریکا خواستار کاهش نابرابری مالی، تضمین امنیت شغلی، تامین بیمه های اجتماعی، بویژه بیمه بیکاری کافی، کمک موثر دولت به تامین دارو و درمان شهروندان، سرعت بخشیدن به واکسیناسیون ضد کرونا، به رسمیت شناختن حقوق کارگران مهاجر و تخریب دیوار ترامپ در مرز مکزیک، توقف خشونت پلیس و مبارزه با نژاد پرستی شدند.
در برلین، پایتخت آلمان، 300 هزار شهروند خشمگین با اعتراض به نابرابری های اجتماعی و شعار گویی علیه نژاد پرستان و فاشیست ها به خیابان ها ریخته و حملات پلیس، به صفوف خود را خنثی کردند. دولت بورژوائی آلمان 5600 پلیس را با تجهیزات کامل برای مقابله با راه پیمایان به میدان آورده بود. آنها با کسب فرصت 354 تظاهر کننده را دستگیر کردند. در شهرهای دیگر آلمان نظیر هامبورگ، کلن و لایپزیک نیز راهپیمایی و تظاهرات های مشابهی انجام گرفت.
در فرانسه دهها هزار نفر در سیصد شهر با مطالبات گوناگون و از جمله توقف تغییر قوانین و مقررات مربوط به بیکاری به نفع کارفرمایان به میدان آمدند. شعار اصلی همگان “زنده باد اول مه” بود.
در لندن تظاهر کنندگان با شعار “لایحه را پس بگیر!” اراده خود برای خنثی کردن تلاش کابینه جانسون جهت تصویب لایحه ای به نفع پلیس را از نو نمایش دادند.
در برزیل تظاهر کنندگان راجع به شیوه برخورد ریاست جمهور و کابینه اش در برخورد به ویروس کرونا شعار دادند.
در استانبول ترکیه تظاهر کنندگان علیه دیکتاتوری اسلامی اردوغان شعار داده و برای دفاع از خود با پلیس درافتادند.
شمار زیادی از کارگران و مردم آزادیخواه و برابری طلب شهرهای مختلف ایران از جمله، تهران، اهواز، نیشابور، تبریز، قزوین و ساری روز شنبه 11 اردیبهشت ماه به مناسبت فرا رسیدن روز جهانی کارگر، تجمع اعتراضی برگزاری کردند. معترضان با برپایی راهپیمایی و تجمع در شهرهای محل سکونت خود و همچنین در دست داشتن پلاکاردهایی با مضامین ” گرامی باد اول ماه مه روز جهانی کارگر” و پخش شیرینی و خواندن سرودهای انقلابی این روز را گرامیداشتند. لازم به ذکر است که در جریان این تجمعات دستکم 30 تن از معترضان مقابل وزارت کار تجمع کرده بودند بازداشت شدند. دستگیر شدگان ساعت ۱۱ شب روز شنبه پس از بازجویی آزاد شدند. لازم به ذکر است که به این بازداشت شدگان گفته شده است که طی هفته آینده با آنها تماس گرفته خواهد شد و احتمالاً دوباره احضار میگردند.
برپایه گزارشات دریافتی روز شنبه 11 اردیبهشت ماه شماری از فعالین شهرهای مختلف کردستان برای چندمین بار در چند روز اخیر، فرا رسیدن اول ماه مه روز جهانی طبقه کارگر را گرامیداشتند. در مریوان مراسم اول ماه مه، در پارک شانو توسط نهادهای کارگری، انجمن صنفی کارگران ساختمانی ،انجمن بازنشستگان تأمین اجتماعی، سندیکای خبازان، انجمن صنفی معلمان و نهاد مدنی جامعه دفاع از کودکان کار و خیابان برگزار شد. این گرامیداشت با قرائت قطعنامه مشترک توسط “آرمان شکری” از اعضای انجمن صنفی کارگران ساختمانی و فعال کارگری شروع شد و با پخش شیرنی و تشویق حاضرین به پایان رسید. در سنندج، مراسم جداگانه ایی در شهرک صنعتی شماره دو سنندج برگزار شد در این مراسم تقویم کارگری که توسط فعالین کارگری این شهر تهیه شده بود در میان کارگران توزیع گردید. همچنین در مراسم دیگری در شماری از فعالین این شهر با در دست داشت پلاکاردهایی، اقدام به راهپیمایی نمودند. لازم به یادآوری است که در محلات عباس آباد، نبوت و فرجه نیز مراسم روز جهانی کارگر برگزاری گردید. شایان ذکر است که مراسمهای مشابهی در شهرهای دیگر کردستان از جمله بانه، سقز، کامیاران، سروآباد، بوکان، کرمانشاه، دیواندره و دهگلان نیز برگزار شد.
روز جهانی کارگر امسال در دل تشدید حملات ویروس کرونای جهش یافته و بیکاری گسترده و فقر فزاینده فرارسید. در فاصله دو روز جهانی کارگر در 2020 و 2021، زحمتکشان و مردم آزاده مبارزات گسترده ای را به انجام رساندند که یکی از آنها مبارزات اعتراضی 26 میلیون شهروند به نژاد پرستی، مصائب ناشی از سرمایه داری، خشونت پلیس و مرگ جرج فلوید در هزار شهر آمریکا و شهرهای بزرگ جهان بود. این مبارزات و تعمیق بحران سرمایه سبب شد تا بورژوازی و از جمله بورژوازی آمریکا و کابینه جو بایدن سیاست های اقتصادی حاکم و از جمله سیاست ریاضت اقتصادی را بازنگری کرده و تقویت وضعیت معیشتی، درمانی و آموزش خانواده های کارگری را در اولویت کار و وظایفشان قرار دهند.
در این اوضاع در هندوستان، لبنان و عراق مبارزات دموکراتیکی در جریان بوده و هست که علیه نئولیبرالیسم، طایفه گری، اهمال در برخورد به ویروس کرونا و فساد در حکومت ها بود.
در ایران کارگران پیمانی نفت، گاز، پتروشیمی و کارگران هفت تپه، معلمان، پرستاران و بازنشستگان با تکیه بر اتحاد، رهبران مجرب علیه سیاست کرونایی رژیم، خصوصی سازی، شرکت های سوپر انگل پیمانکاری و تامین نیروی انسانی، قراردادهای موقت و حجمی، دستمزد 5 برابر زیر خط فقر شوریدند و خواستار طرد دزدان از عرصه بهداشت، واکسیناسیون رایگان، سراسری و به هزینه دولت، لغو خصوصی سازی ها، منحل کردن شرکت های پیمانکاری، حداقل دستمزد ماهانه 12 میلیون تومانی و تبدیل قراردادهای موقت به دائمی شدند.
با توجه به بحران سیاسی و اقتصادی عمیق در کشورهای سرمایه داری و در راس همه، ایران و با عطف نظر به مبارزات یاد شده میشود امیدوار بود که طبقه کارگر در سال آینده و در مصاف های طبقاتی پیش رو نقش رهائیبخش خود را موثر تر انجام دهد.