روابط عمومی و امور بین المل بهزیستی ایران اعلام کرده است که حدود یک میلیون و ۴۵۰ هزار فرد دارای معلولیت در کشور وجود دارد که تحت پوشش خدمات سازمان بهزیستی هستند. در این میان ۱۱۵ تا ۱۲۰هزار آنها نابینای هستند. علاوه بر آن ۵۵۰ هزار نفر نیز کم بینای شدید هستند که در این آمار منظور نشده است. ناگفته پیداست که مطابق معمول اینگونه آمارها در ایران تحت حاکمیت جمهوری اسلامی به هیچ وجه ابعاد واقعی این آسیب اجتماعی را منعکس نمی کنند. اما با بررسی همین آمار نیز ابعاد رنج و محرومیت این قشر اجتماعی روشن می شود.
ایران جزو کشورهای است که به نسبت جمعیت تعداد بیشتری نابینا و کم بینا دارد و یکی از ۱۶ کشور اول جهان در این زمینه است. تخمین زده می شود بسیار بیشتر از یک ملیون نفر از جمعیت کشور با مشکلات و معضلات اجتماعی ، کاری و زیستی نابینایی و کم بینایی روبرو هستند . فقدان خدمات پزشکی و درمانی لازم ، فقر و تغذیه نامناسب ، عدم وجود کنترل سالانه چشم پزشکی ، جنگ و تصادفات ، انفجار مین در مناطق مرزی ، بیماری های چشمی و سلامتی عمومی شکنجه در زندانها ، تیراندازی به کولبران در کردستان و سوخت بران در بلوچستان ، تیراندازی با تفنگ ساچمه ای به روی معترضین در شهرهای ایران از جمله دلایل نابینایی هستند .
نابینایان و کم بینایان علاوه بر مشکلاتی فیزیکی با معضلات اجتماعی و اقتصادی بسیاری روبرو هستند که بعضا باعث محرومیت و تبعیض بیشتر از سویی و عدم وجود فضای مناسب برای رشد و بکارگیری توان و استعدادهای این بخش از مردم در جامعه است .
مشکلات فرهنگی ، خانوادگی و اجتماعی بخش قابل توجهی از مشغله و محدودیتهای زندگی نابینایان را تشکیل می‌دهد .خانواده و بویژه در روستاها و مناطق دور دست که امکان اشتغال و تحصیل کمتری دارند ، علیرغم عشق و احساس مسئولیت ستایش برانگیز در مورد اعضا نابینای خانواده ، عملا قادر به فراهم کردن شرایط لازمه برای تحصیل و ادامه آن در سطوح بالای دانشگاهی و کمک به امر اشتغال عزیزان خود را ندارند .
رژیم جمهوری اسلامی مسئول ایجاد امکانات تحصیلی و کاری برای مردم نابینا است . این رژیم موظف است به شکوفایی و توانا سازی این قشر اسیب پذیر جامعه بپردازد اما نه تنها در این زمینه مسئولیتی بعهده نمی گیرد؛ بلکه حتی از ایجاد و تامین مناسب سازی اماکن عمومی برای نابینایان غافل است . پیاده روهای باریک و گاهی پلکانی ، سایه بندهای کوتاه در پیاده روها ، چاهها و گودال های سرباز و بدون محافظ ، عدم تامین و تربیت سگ های راهنما برای نابینایان، عدم تامین مسکن مناسب ،عبور از جاده های نامناسب و چه بسا خطرناک برای نابینایان بخشی از مشکلات موجود برای نابینایان و کم بینایان است .
مردم ، همسایگان ، هم محله ای و هم شهری ها می توانند و باید تا جائی که ممکن است و می توانند در فعالیتهای روزمره خود به نیازهای ویژه معلولین و در این بحث مشخص به نابینان توجه کنند. هر کس و خانواده ای در محیط کار و زندگی خود به این بیندیشد که آیا مناسب سازی لازم محیط برای عبور و مرور نابینایان صورت گرفته و آیا برای آنها مشکلات بیشتری بوجود نیاورده اند .رانندگان ، صاحبان وسایل نقلیه لازم است آموزش لازمه را ببینند که چگونه امنیت و راحتی معلولین و نابینایان را تامین نمایند .
حکومت مسئول اولیه و اصلی تامین خدمات پزشکی و درمانی ، تامین آموزش و اشتغال شکوفاسازی استعدادهای کاری ، تحصیلی ، هنری ، علمی ، ورزشی نابینایان است . اینک در سطح جهان بسیاری از نابینایان بالاترین رتبه ها و مقام های علمی ، هنری ، ورزشی ، سیاسی و اقتصادی را دارند و باید نهادهای مردمی و دموکراتیک برای بکارگیری و رشد استعدادها و توانیهای افراد نابینا و کم بینا برنامه و نقشه عمل روشن و عملی داشته باشند .
رژیم اسلامی ایران نه تنها باعث افزایش شمار نابینایان در کشور است ، بلکه به نیازهای پزشکی ، اجتماعی و اقتصادی نابینایان و کم بینایان هم پاسخ نداده است .
تامین اشتغال ، گسترش آموزش و پرورش و بویژه در عرصه سلامتی ، تامین معاینات پزشکی برای زنان حامله در دوران حاملگی ، ایجاد مناسب سازی اماکن عمومی، تامین و تربیت سگ های ویژه و راهنما برای نابینایان ، گسترش و استفاده از تکنولوژی‌های پیشرفته و مناسب نابینایان جزو مسئولیتهای اولیه هر حکومتی است که حکومت اسلامی ایران حاضر تقبل هزینه و مسئولیت آن نیست.