نیروهای ارتش ترکیه تا مرکز استان دهوک در اقلیم کردستان پیشروی کرده اند و نیروی هوائی آن در عمق دویست کیلومتری از مرزهای عراق به عملیات می پردازد. ارتش ترکیه با خیال راحت بخشهائی از کردستان سوریه (روژاوا) را به اشغال خود در آورده و دست اندرکار تغییر دموگرافی مناطق اشغالی است و خود را برای اشغال دائمی این منطقه آماده می سازد. دولت ترکیه هر جا که تیغش می برد مرزهای خود را توسعه می دهد، در همان حال به بهانه «نقض حق حاکمیت و تقدس مرزها» از هر مرزی که خواست عبور می کند.
رژیم اسلامی ایران توپخانه اش را در مرزهایش با اقلیم کردستان مستقر می کند و موشک هایش را به عمق سرزمین اقلیم کردستان نشانه می گیرد، هواپیماهای بدون سرنشین خود را در آن سوی مرزها به پرواز در می آورد، به باج خواهی از حکومت اقلیم کردستان میپردازد. همین رژیم تمامی منطقه را به حیاط خلوت خود تبدیل کرده و سپاه تروریستی قدس و ملیشیای وابسته به خود را در عراق ، سوریه ، لبنان ، یمن ، افغانستان و غیره سازمان داده و یک پای جنگ داخلی در این کشورها است و در همان حال از « حق حاکمیت ملی» و تقدس مرزهایش سخن می گوید.
واقعیت این است که دیر زمانی است مرزها ی ملی برای صاحبان قدرت، تقدس و اهمیت سابق خود را از دست داده اند. سرمایه داری دیر زمانی است که با صدور کالا ، خدمات و صدور سرمایه ، قید و بند مرزهای ملی را در هم شکسته است و هر آنجایی که بازاری وجود داشته باشد ، نیروی کار ارزانی یافت شود ، منابع و مواد خامی بتوان استخراج کرد، نیازی به رعایت شعارهای ریاکارانه تقدس قلمروهای ملی ندارد.
در یک قرن گذشته علاوه بر صدور کالا و سرمایه ، قدرتهای برتر جهانی و منطقه ای به اشغال و استعمار نیز پرداخته ، نیروهای مزدور بومی را سازمان داده و در صورت لزوم با تراشیدن بهانه هائی ارتش خود را وارد کشورهای مختلف جهان کرده اند. نمونه های فراوان آنرا در آسیا توسط آمریکا ، در اروپای شرقی توسط اتحاد جماهیر شوروی سابق، در آمریکای لاتین و آفریقا و آسیا توسط بریتانیا ، فرانسه ، پرتغال و ایتالیا دیده ایم .با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی ، آمریکا دیگر آن قدرت و اتوریته ای نبود که از مناقشات منطقه ای جلوگیری نماید و چه بسا خود نقش اصلی در برپائي جنگ ها داشته و یا زمینه های آنرا فراهم کرده است .
فرو ریختن « حاکمیت ملی» و «تقدس مرزها» در خاورمیانه روز به روز و سال به سال چشمگیرتر شده است. دولت اسرائیل هرچه در توان داشته و هر کشوری را که توانسته است مورد یورش بمباران هوایی و یا اشغال مستقبم قرار داده است . عملیات نظامی آن در فلسطین ، لبنان ، سوریه ، عراق و ایران چند نمونه آن است .
ترکیه بیش از نیم قرن است که بخشی از قبرس را اشغال کرده ، در سوریه ، لیبی و عراق بخشی از خاک آن کشورها را اشغال نظامی کرده ، ملیشیای مذهبی و جهادی را سازمان داده و بطور روزمره به بمباران مردم بی دفاع این کشورها و بویژه در دو بخش کردستان در عراق و سوریه می پردازد .
عربستان سعودی که پدرخوانده همه وهابیون و جهادیون سنی است بخشی از یمن را اشغال کرده است و تا عمق آسیای مرکزی را میدان تبلیغات خود نموده است. پاکستان با تجهیز طالبان عملا افغانستان را به مستعمره خود تبدیل کرده و با نیروی هوایی خود به استقرار حکومت طالبانی کمک کرده و عملا وارد جنگ افغانستان شده است .سازمان ملل ، مجامع و نهادهای بین المللی دیگر یک نام خالی و یک بوروکراسی بی فایده و غیر موثر هستند و هیچ نیروی جهانی و منطقه ای تره برای قطعنامه های آنها خورد نمی کنند .
اگر سرمایه، مرزهای ملی را در هم شکست و سرمایه داری را به سیستم مسلط جهان تبدیل کرد، میلیتاریزم و قانون جنگل که قوی، مختار و قادر است هر جنایتی را در هرکجا که خواست عملی می نماید ؛ اگر ارتشها و تکنولوژی ، قدرت و پول حرف آخر را می زنند و حقوق بشر ، «تقدس مرزهای ملی »، جان و مال مردم غیر نظامی، محلی از اعراب ندارند ؛ اگر مرزها برای حکومت‌های سرمایه داری و مستبدین خاورمیانه ای هیچ اعتبار و اهمیتی ندارند ؛ توده کارگران و تهیدستان، نیروهای مترقی و مردمی این کشورها ،فعالین مدنی و روشنفکران پیشرو ، هنرمندان و نویسندگان ، تشکل‌های سیاسی و اجتماعی هم باید و لازم است مشترکا علیه ارتجاع منطقه بیش از پیش اتحاد و عمل مشترک داشته باشند.
مردم شریف و مبارز کردستان ، نیروهای مردمی و مترقی منطقه ، افکار عمومی جهانی ضروری است که در مقابل تهدیدهای جنایتکاران و تروریست های جمهوری اسلامی ایران که خود را مجاز می دانند با بهانه های واهی اقلیم کردستان را مورد حمله قرار دهند بایستند و آنرا محکوم نمایند . این نیروی لایزال همبستگی و مقاومت را می توان سازمان داد و توطئه رژیم هائی چون جمهوری اسلامی را خنثی و با شکست روبرو ساخت.
فعال شدن داعش ، طالبان ، جمهوری اسلامی ایران ، دولتهای ترکیه ، پاکستان و دیگر ارتجاع منطقه اگر ناشی از تغییر نظم جهانی گذشته است ، در همانحال نشان از هراس و وحشت آنها از ملیونها زن و مرد آگاه و شریف است که خواهان نظامی انسانی ، داشتن کرامت و آزادی و خواستار برچیدن قوانین ارتجاعی اسلامی و قرون وسطایی هستند .