کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
سخن روز

همه کارگران دستگیر شده باید بی قید و شرط آزاد گردند

آزادی بی قید و شرط همه کارگران دستگیر شده یکی از خواستهای اصلی کارگران  سندیکای مجتمع نیشکر هفت تپه در این دوره از اعتصاب آنان است. سران و مسئولان این رژیم که خود از سرمایه داران کلان در ایرانند درنزاع و کشمکش طبقاتی میان کارگران و کارفرما همیشه طرف اصلی مُنازعه وعلیه کارگران بوده اند. جمهوری اسلامی که در بحران اقصادی عمیقی دست و پا می زند، به جای براورد خواست و مطالبات کارگران به یورش و تعرض و دستگیری آنان می‌پردازد.  این رژیم کارگر ستیز اسلامی روزانه به سرکوب کارگرانی می‌پردازد که نسبت به وضعیت نابسامان معیشت شان اعتراض می کنند. تا بلکه بتواند کارگران را در مقابل تعرض و حق کشی سرمایه دار وادار به سکوت و تمکین کند و از مطالبات خودشان منصرف شوند. اما مقاومت و اراده کارگران برای تداوم تجمعات و اعتراضات و اعتصابات تا رسیدن به همه مطالبات شان، رژیم را سراسیمه و دستپاچه کرده است. جمهوری اسلامی اینک با نسلی از کارگران جوان آگاه به منافع طبقاتی خود روبرو است که همگی می‌توانند در ظرفیت رهبری مبارزات کارگران ظاهر شوند و به خوبی عمل نمایند. با دستگیری کارگری دیگری به میدان می‌ آید. آنها ثابت کرده‌اند که “همه اسماعیل بخشی هستند.”

بنا به گزارش خبرگزاری “ایلنا” خبرگزاری کار ایران اعتراضات کارگران در روز سه شنبه ۱۶ مهر ماه و در شانزده همین روز از دور جدید اعتراضات، با شدت بیشتری درجریان بود. کارگران با خواست آزادی بی قید و شرط  و بازگشت به کار همه همکاران خود و برچیدن بخش فاسد خصوصی سازی، روبروی دفتر مدیریت در محوطه شرکت به اعتراضات خود ادامه دادند. دو هفته قبل کارگران هفت تپه با مبارزه خود توانستند کارفرمای این شرکت را که ۲۰ تن از کارگران را تحت عنوان “عدم تمدید  قرارداد” اخراج کرده بود، مجبور به عقب نشینی سازند. کارفرمای شرکت با بازگشت ۱۷ نفرشان به سر کار موافقت کرد. اما کارگران خواهان بازگشت به کار سه نفر دیگر و آزادی همه کارگران زندانی ازجمله اسماعیل بخشی و دیگر مطالبات خود نیز شدند.

در ادامه این اعتراضات روز یک شنبه چهاردهم مهر ماه نیروهای امنیتی یوسف بهمنی یکی دیگر از فعالین کارگری را به همراه ایمان اخضری و محمود خدایی بازداشت کردند. یوسف بهمنی در تجمع روزِ قبلِ کارگران به سخنرانی پرداخته بود و دروغهای بی‌پایه دادستان در رابطه با به اصطلاح “حل مشکلات کارگران” را افشا کرده بود. نیروهای امنیتی رژیم همان روز علاوه بر این سه تن، ۱۱ نفر دیگر از کارگران را که به منظور ملاقات با اعضای “کمسیون اجتماعی مجلس رژیم” راهی تهران بودند در مسیر راه دستگیر کردند. کارگران بدون مرعوب شدن از فضای امنیتی و حضور گسترده نیروهای پلیس و لباس شخصیها در محوطه شرکت و بدون توجه به تهدیدات تلفنی و پرونده سازیهای جعلی دستگاههای امنیتی علیه کارگران، روز دو شنبه با ادامه تجمع و اعتراضات خود مجددأ خواهان آزادی بی قید و شرط همه کارگران در بند شدند. کانال تلگرامی مستقل سندیکای کارگران هفت تپه عصر همان روزاعلام کرد که هشت نفر از ۱۴ کارگر بازداشت شده روز قبل  نیز آزاد شدند. اما هنوز شش تن دیگر از کارگران دستگیر شده اخیر و تعداد زیاد دیگر از کارگرانی که قبلأ تنها به جرم دفاع از حقوق خود و هم طبقه ای هایشان دستگیرشده بودند، در زندانهای این رژیم کارگر ستیز به سر می‌برند و کارفرمای فاسد این مجتمع تولیدی از تمدید قرار داد سه نفر از کارگران خودداری می کند.

اما آنچه رژیم را سراسیمه و نگران ساخته تنها اعتراضات و مطالبات کارگران نیشکر هفت تپه نیست. در بسیاری از اندک مراکز تولیدی باقی‌مانده در سراسر ایران نیز سایر کارگران برای تحقق مطالبات سیاسی و اقتصادی شان روزانه با تجمعات اعتراضی و اعتصاب رژیم را برای تحقق خواسته هایشان تحت فشار و در منگنه قرار می دهند. کارگران شرکت بزرگ صنایع پیمانکاری اذرآب اراک نیز که همچنان به اعتراضات خود ادامه می دهند روز دوشنبه  ۱۵ مهرماه در دومین روز اعتصاب برای رسیدن به مطالبات صنفی و سیاسی خود می‌خواستند اعترضات خود را به خیابانها ببرند که با یورش نیروهای سرکوبگر ضد شورش رژیم مواجه و درگیر شدند. اعمال سیاست نئولیبرالی خصوصی سازی در ایران که موجب بحران اقتصادی عمیق و فقر و بیکاری گسترده شده است، زندگی و معیشت اکثریت عظیم کارگران و سایر اقشار تهیدست جامعه را به پنج برابر زیر خط فقر کشانده است.

درحالی که ارزش پول رایج در ایران بر اثر بحران اقتصادی و سیاستهای این رژیم به شدت سقوط کرده است و قدرت خرید توده های مردم کارگر و زحمتکش ایران تا سطح فقر مطلق پایین آمده است، جنبش مطالباتی کارگران و دیگر اقشار کم درآمد جامعه هر روزه وسیع‌تر و گسترده‌تر می شود. حربه زندان و سرکوب و شکنجه نیز نمی‌تواند در مقابل شکم گرسنه توده های مردم و اراده رهبران و فعالین پیشرو جنبش کارگری و سایر جنبشهای اجتماعی کارایی داشته باشد. اینک فعالان مبارز و آگاه دستگیر شده زندانها را نیز به میدان و عرصه مبارزه علیه رژیم اسلامی تبدیل کرده اند. مبارزه برای تحقق شعار “نان، کار، آزادی، اداره شورایی” که دربرگیرنده خواست و مطالبات بسیاری دیگر از اقشار جامعه می باشد، آنان را بیشتر به هم نزدیک کرده و تناسب قوای بهتری به نفع مبارزات توده های مردم علیه رژیم جمهوری اسلامی فراهم آورده است. اینک اعتراض هر بخشی از جنبشهای اجتماعی علیه رژیم اسلامی سرمایه از حمایت و پشتیبانی دیگر جنبشها برخوردار می‌گردد. تلاش برای سراسری شدن مبارزات کارگران و دیگر اقشار جامعه و ایجاد پیوند مبارزاتی میان پیشروان و رهبران آن جنبشها می‌تواند زمینه‌ساز و بستر مناسبی برای ایجاد تشکلهای سراسری باشد. فقدان تشکل سراسری کارگران که محصول شرایط دیکتاتوری و سرکوب و اختناق است، در شرایط کنونی از معظم ترین موانع بر سر راه پیشروی و پیروزی طبقه کارگر در رویارویی با رژیم جمهوری اسلامی می باشد.