کارگزارن رژیم در کمال پر روئی اعتراف می کنند که بیش از نصف جمعیت کشور در فقر زندگی می کنند. آنها با ارائه آمارها و اطلاعات بدون سر و ته از کاهش قدرت خرید مردم ،دم می زنند. واقعیات اما از اعترافات آنها بسیار تکان دهنده تر است. با گسترش بیکاری و گرانی روز افزون، خطر جدی زنان حامله و مادرانی که نوزادان شیرخوار دارند، سالخوردگان و مریضان، را تهدید می کند. جوانان و هر بخش مردم با سو تغذیه و پیامدهای سلامتی ناشی از آن درگیر هستند.
معاونت رفاه اجتماعی وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی، در گزارشی اعلام کرد که تا سال ۹۹، ۲۶ میلیون نفر از جمعیت کشور در فقر مطلق زندگی می‌کردند. بر پایه این گزارش، با توجه به اینکه خط فقر در سال ۹۹ با افزایش۳۸ درصدی به یک میلیون و ۲۵۴ هزار تومان رسیده بود انتظار می‌رفت تا پایان این سال و با توجه به شیوع گسترده کرونا در کشور و خروج حدود دو میلیون نفر از بازار کار، تعداد افرادی که در فقر مطلق زندگی می‌کردند از ۲۶ میلیون نفر به حدود ۳۰ میلیون نفر برسد.
ایلنا از خبرگزاریهای جمهوری اسلامی نوشته است: نرخ بالای تورم از یک‌سو و دستمزد پائین و رشد بیکاری از سوی دیگر باعث سقوط قدرت خرید مردم شده و بیشترین ضربه را به سبد خوراکی‌ها وارد کرده است؛ به طوری که گزارش‌های مختلف نشان از کاهش شدید مصرف گوشت قرمز، برنج ایرانی، لبنیات و حبوبات دارد.این روزها به دلیل گرانی، خانوارها از لحاظ تامین مواد غذایی اولیه در شرایط سختی قرار دارند.
اما وضعیت واقعی بسیار بدتر از آمار و ارقام منتشر شده است. بویژه در مناطقی چون کردستان، کرمانشاه، ایلام، سیستان و بلوچستان فقر و بیکاری سلامتی فیزیکی و روانی مردم را بگونه ای بسیار جدی تهدید می‌کند. وضع معیشت و بهداشت و درمان مردم از خط فقر گذشته و به مرز فاجعه انسانی نزدیک شده است.
اما این شرایط دشوار برای همه یکسان نیست. شکاف طبقاتی در رژیم جمهوری اسلامی نجومی شده است.اقلیتی زالوصفت از حاکمان و آخوندها از بهترین امکانات زندگی برخوردار هستند و اکثریت مردم با مشکلات جدی تغذیه و بیماری‌های ناشی از آن درگیر هستند.
گرانی و تورم، بیکاری و بالارفتن هزینه زندگی باعث گردیده که غذای سرسفره مردم هر روز کوچکتر و محدودتر شود. ماهی و گوشت بندرت در لیست خرید خانواده ها بوده و کار بجایی که فروش پای مرغ و یا میوه و سبزیجات کهنه و ارزان به غذای اصلی مردم تبدیل شده است .سبد مایحتاج ضروری مردم در شرایط فعلی آنچنان از دسترس بخش وسیعی از مردم دور شده، که حتی از اجاره کردن مواد ضروری شب عید صحبت می شود، بدون انکه اعضا خانواده بتوانند از آن استفاده کنند .
در شرایطی که مسکن و داروی مناسب و کافی برای مردم وجود ندارد، افسردگی و سترس بیش از پیش سلامتی مردم را تهدید می‌کند، کمبود و غیر قابل دسترس بودن مواد غذایی مقوی و تازه، سلامتی مردم و بویژه زنان حامله و کودکان، پیران و افراد مریض و ضعیف را در خطر فقر غذایی شدید قرار داده است.
حکومت اسلامی ایران مدلی از حکومت داری را به مردم ایران نشان داده است، که جدا از سرکوب و خفقان سیاسی ای که ایجاد کرده است، کشور ثروتمندی چون ایران تحت حاکمیت این رژیم در حوزه معیشت مردم شباهت زیادی به کشورهای قحطی زده دارد، با این تفاوت که اخوندها و حاکمان اسلامی زندگی افسانه ای دارند و میلیاردها دلار از ثروت و سامان مردم را به غارت برده اند.برای رسیدن غذای کامل و کافی به سر سفره میلیونها نفر از مردم محروم ایران، چاره ای جز سرنگونی این رژیم فاسد و جنایتکار نیست. سرنگونی این حکومت مستبد اسلامی یک شرط ضروری تامین و تضمین غذایی کافی و لازم برای مردم محروم و گامی اساسی در جهت کاهش و ریشه کش کردن سو تغذیه مردم می باشد.