طی روزهای گذشته بازهم خبرهائی از دست درازی عناصر سلفی به جان شهروندان در شهرهای کردستان منتشر شدند. این موارد اگرچه محدود هستند، برای جامعه کردستان که مردم آگاه آن بیش از چهار دهه برای تحقق آزادی مبارزه و جانفشامی کرده اند، پارازیت هشدار دهنده ای است. بهانه این گروه‌های تروریستی و بنیادگرا کفر گویی، مصرف مشروبات الکلی، رعایت نکردن پوشش مذهبی، آزادی زنان، عدم شرکت در مراسم مذهبی و غیره است.
فعالیت سلفی ها در کردستان امر تازه ای نیست. خاستگاه سلفیگری، کشورهای عربی منطقه بوده و در طول یک قرن گذشته به کشورهایی که مردم سنی مذهب دارند گسترش یافته و اینک ما شاهد جریانات سلفی در اکثر کشورهای اسلامی و در میان مهاجرین مسلمان در کشورهای غربی می باشیم .
سلفی گری پاسخ مذهبیِ بخش تندرو اسلامی است که برای مسائل و پدیده های پیچیده دنیای مدرن پاسخ روشنی ندارند و در پی یافتن راه حلی به گذشته های دور ، به صدر اسلام در چهارده قرن پیش بر می گردند.
سلفیان تحت هر نام و نشانی کار کرده باشند، هرگاه توان و قدرت مانور داشته اند، با هر ارتجاع و قدرت فاسد حکومتی به توافق سیاسی رسیده و با بخش پیشرو جامعه و با همه مظاهر دنیای مدرن از سینما تا تئاتر، از موزیک تا کار زنان در بیرون خانه، با تحصیل مدرن تا آزادی پوشش زنان هیچگونه سر سازش نداشته اند.
سلفی ها با آنکه مبدأ و باورهای مشترک و جهان بینی یکسانی دارند، اما در تاکتیک و در ارزیابی از روشهای ممکن و موثر برای رسیدن به دنیای آرمانی خود که حدود چهارده قرن پیش در بیابان‌های عربستان وجود داشته است، تفاوت‌های در پوشش گفتار و روشهای متحقق کردن عقاید واپسگرای خود دارند.
ایدئولوژی جهادگرایی سلفی الهام‌بخش بسیاری از گروه‌های مسلح مانند القاعده، طالبان و داعش در آغاز قرن ۲۱ بوده‌است. تخمین زده شده‌است که سلفی‌های جهادی کمتر از یک درصد کل جمعیت مسلمانان را تشکیل می‌دهند
بدیهی است معرفی سلفی گری از سوی جمهوری اسلامی ایران بخشی از دُکترین سیاسی و جدال ژئوپولتیک شیعه به رهبری ایران با مذهب سنی به رهبری عربستان سعودی، بخشی از جنگ سرد و گرم آنها و گروه‌های نیابتی شان علیه یکدیگر است. اما باوجود این اختلافات، جمهوری اسلامی در کردستان آشکارا از فعالیت سلفی ها چشم پوشی می کند.
خطر و خصم اصلی برای سلفیون، بخش چپ و سکولار جامعه، زنان آزاده، سوسیالیست ها و سازمانهای و نهادهای هستند که خواهان برابری و عدالت در جامعه هستند و تلاش می کنند خود را با سیر تحولات علمی و انسانی در سطح جهان هماهنگ کنند.
اگر کمونیستها و سکولارها، سوسیالیست ها و متجددین و مدرنیست ها خود را بر اقشار و طبقات آگاه جامعه متکی می کنند، سلفیون در وهله اول تلاش می کنند اقشار تهیدست و محروم و حاشیه نشین ها را دور خود جمع نمایند.
به اقشاری که امروزشان دشوار و تحمل ناپذیر است، به مردمی که این دنیایشان جهنم است ، بهشت و سعادتِ وهمی در آن دنیا را وعده می دهند.
اما سلفیون تنها بر سعادت در آن جهان تکیه نمی کنند، چون با وعده های نسیه برای بهشتی نامعلوم به تنهایی تعداد قابل توجهی دور آنها جمع نخواهند شد، به همین دلیل تلاش می کنند برای مشکلات امروز توده محروم حاشیه نشین هم پاسخی در حد توان خود داشته باشند.
اخوان المسلمین سنتاً سازمان شبه سوسیالی را برای خود سازمان داده، و در حل مشکلات روزمره مردم از مریضی تا مرگ و میر، از ایجاد شبکه هائی که به فقرا خدمات پزشکی، مالی، مسکن و حتی دادن غذا مجانی، مشارکت دارند.
سلفیون هم میدانند تنها با وعده بهشت نمی توان تعداد کافی محرومین حاشیه نشین شهرها را دور خود جمع کرد و از شبکه های خدمات اجتماعی که درست کرده اند برای جذب اعضا ، فعالین و معتقدین برای خود استفاده می کنند.
سلفیون در شبکه های کشوری و منطقه ای سازمان یافته و از تجارب یکدیگر استفاده می کنند. سایتها ، رهبران و مبلغین زیادی دارند و با قدرت گیری و مطرح شدن هر جریان تندرو و تروریستی قوت قلب بیشتری می گیرند، حال این جریانات داعش باشد با طالبان ، القاعده باشد یا دیگر احزاب و یا حکومت‌های حامی وهابیسم و سلفی گری تفاوت چندانی برای آنها ندارد .
در کردستان که سکولاریسم و حرکت چپ و سوسیالیستی دست بالایی داشته است، وهابیون و سلفیون در پناه حمایت آشکار و پنهان حکومت اسلامی به ایجاد رعب و وحشت و در این شهر و آن روستا پرداخته اند. چاقوکشی ، حمله به مردمی که حاضر به قبول سنن و قواعد ارتجاعی آنها نیستند، حتی تهدید به سر بریدن و راه انداختن جنگ دین و کفر، بخشی از تاکتیک و استراتژی آنها است.
ما خواهان جامعه و حکومتی هستیم که مذهب را امر خصوصی مردم اعلام کند، هیچ مذهب رسمی در کشور برقرار نباشد. آموزش و قوانین کشوری بر اساس هیچ مذهب و دینی نباشد، روحانیت از حمایت مالی حکومت و مالیات دهنده برخوردار نباشند ، آزادی دینداری و بی دینی به رسمیت شناخته شود ، و تمامی تبعیضات مذهبی علیه شهروندان لغو شود.
ما معتقد هستیم در جامعه ای دموکراتیک که مذهب امر خصوصی انسان‌ها است و دین دخالتی در اداره کشور و مردم ندارد، همه عقاید مذهبی و عرفی ، همه باورهای سیاسی که آزادی بدون قید و شرط سیاسی و حقوق اولیه مردم را پذیرفته و به رسمیت می شناسند و نمی خواهند با راه انداختن جنگ مذهبی خود را بر دیگران تحمیل کنند، می تواند آزاد باشند .
مردم شریف و آگاه کردستان که برای تحقق آزادی و لغو هرگونه تبعیض مبارزه و جانفشامی کرده اند، افراطیون و تروریست های مذهبی را از هر شکل و قماشی که باشند با اتحاد و هوشیاری در جای خود خواهند نشاند.
مردم شریف و آزادیخواه کردستان و توده های کارگر و زحمتکش اجازه نخواهند داد در فردای سرنگونی جمهوری اسلامی ایران استبداد و تحجر سلفی گری بر جای ارتجاع شیعه حاکم نشسته و نظام فکری و سیاسی ای چون داعش و طالبان با زور خشونت بر مردم تحمیل شود.