کومه له سازمان کردستان حزب کمونیست ایران
سخن روز

مبارزات کارگری ادامه دارد

در هفته گذشته اعتصابات و گردهمائی های کارگری به صورت روزانه ادامه داشت.

اعتصابات و اعتراضات نفتگران، شامل مبارزات کارگران رسمی و موقتی و تعمیرات سنگین و پتروشیمی ها در میان اکسیون های کارگری هفته گذشته جایگاه مهمی پیدا کرد.

چهارشنبه دوازده مهر ۱۴۰۲، صدها کارگرِ قرارداد مدت موقت وزارت نفت در چند مرکز نفتی تجمع اعتراضی برپا کردند.آنها مطابق تدارک قبل در چند شهر از جمله کنگان، گچساران، عسلویه، ایلام و اهواز به طور همزمان تجمعات اعتراضی برپا کردند. بعضی ازمطالبات کارگران عبارت بودند از:

تبدیل وضعیت به مدت معین، اجرای کامل مصوبه دی ماه ۱۴۰۰ شورای اداری و استخدامی صنعت نفت (فوق العاده‌های تخصصی و مخصوص)، عیدی کارگری، بازخرید مرخصی بر اساس قانون کار، محاسبه اضافه کاری و پاداش بهره وری مطابق نیروهای قرارداد معین و اعطای پاداش تحصیلی به فرزندان کارکنان.

در همین روز چهارشنبه ۱۲ مهر، کارگران پتروشیمی آبادان برای اعتراض به عدم تبدیل قرارداد از موقت به رسمی،عدم پرداخت شش ماهه دستمزد ها،اصلاح نشدن طرح طبقه بندی مشاغل،حذف پرداخت برخی از مطالبات وپرداخت نشدن بموقع حقوق مقابل  این مجتمع واقع در آبادان تجمع کردند.کارگران بخش اورهال این پتروشیمی از روز یازدهم مهر به اعتصاب پیوستند که بنا بر اخبار دریافت شده بی‌سابقه بوده است.

در چهارشنبه ۱۲ مهر، اعتصاب کارگران پیمانی پتروشیمی رازی، واقع در بندرامام، ادامه یافت ووارد ششمین روز خود شد. کارگران رستوران هم با اعتصاب مذکور پیوستند. مطالبات عبارتند از پرداخت مطالبات معوقه، همسان سازی دستمزد ها و مزایا با رسمی کردن همه کارگران وزارت نفت و بهبود دستمزد و شرایط کار همکاران پیمانی و رسمی.

۱۰مهر ماه کارگران رسمی نفت در سکوهای دریایی در شرکت فلات‌قاره ایران و نفت‌و‌گاز پارس به گذاشتن سقف حقوق برایشان و کم کردن از دستمزدهایشان اعتراض کردند. دور جدید اعتراضات کارگران رسمی از هفته‌ی گذشته آغاز شده است. آنها اعلام کردند اعتراض خود را هر دوشنبه پی می‌گیرند.

در کنار اعتصابات و اعتراضات نفتگران مبارزات کارگران نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن شایان توجه می باشد که در چند نقطه ادامه یافت.این کارگران، که عمدتا به واسطه شرکت‌های پیمانکاری در راه‌آهن کار می‌کنند، خواستار امنیت شغلی، بهبود شرایط کار، اجرای طرح طبقه‌بندی مشاغل، پرداخت مطالبات معوقه و افزایش دستمزد هستند.

کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن کرمان شاغل در محور زرند که در هفته‌های گذشته دستکم سه بار مقابل استانداری کرمان تجمع کردند، می‌گویند به آن‌ها وعده رسیدگی داده شده اما از عملی شدن این وعدن خبری نیست.
کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن قم (شرکت فلق) که پنجشنبه ششم مهر در اعتراض به تعویق حقوق و نپرداختن مطالبات اعتصاب کرده بودند، جمعه هفتم مهر مجددا مقابل استانداری قم تجمع کردند. کارگران گفته‌اند تا پرداخت مطالباتشان و اجرای طبقه‌بندی مشاغل دست از اعتراض برنمی‌دارند.

یکشنبه ۹ مهر، کارگران نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن لرستان و زاگرس در اعتراض به عدم پرداخت حقوق دست از کار کشیدند. کارگران و کارکنان نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن جنوب به تعویق پرداخت حقوق و عدم واریز حق بیمه از سوی پیمانکار، اعتراض کردند.

اعتراضات کارگران شرکت آلومینیوم ایراننیز در هفته گذشته نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار بود. روز شنبه 8 مهرماه، کارگران شرکت آلومینیوم ایران برای پنجمین روز متوالی در اعتراض  به حقوق بسیار پایین،پایمال شدن حق کارگران در شرایط بد اقتصادی و تورم بالاو جهت افزایش دستمزددست به تجمع اعتراضی زدند.مدیر عامل شرکت و  اعضای هیئت مدیره با افزایش حقوق کارگران مخالفت کرده‌اند. معترضین با سردادن شعارهایی علیه آنها اعلام کردند ،که تا تحقق مطالبات خود از ورود مدیرعامل به شرکت جلوگیری خواهند کرد.

شنبه هشتم مهر، کارگران معدن زغال‌سنگ طزره واقع در استان سمنان دست از کار کشیدند و خواستار بهبود شرایط کار، لغو قراردادهای یک ماهه و امنیت شغلی شدند. هزار کارگر این معدن از امنیت شغلی بی‌بهره‌اند و با سال‌ها سابقه کار در معدن، گروهی از آنان قراردادهای یک ماهه دارند.

این در حالی است که شرایط کار کارگران دشوار و مخاطره‌آمیز است. در آخرین حادثه کار در این معدن که ۱۲ شهریور رخ داد، شش تن از کارگران در اثر انفجار ناشی از نشت گاز جان خود را از دست دادند.کارگران در کنار امنیت شغلی و امنیت جانی، همچنین خواستار افزایش دستمزد هستند.

مبارزات هفته گذشته نفتگران، که به برخی از آنها اشاره گردید، بعضی نزدیکی ها و وحدت را از خود نشان دادند که امیدوار کننده است. اما این نزدیکی ها و اقدام مشترک در میان کارگران نگهداری خط و ابنیه فنی راه آهن دیده نشد. هر بخش این کارگران به صورت پراکنده در مراکز کاری و شهرهای مختلف به جنگ کارفرمایان  رفتند. باید تلاش کرد تا این پراکندگی رفع شود.