در يکي از شهرک هاي نروژ، در کونگسوينگر، در روز 25 نوامبر 2019 به مناسبت روز جهاني رفع خشونت عليه زنان، سميناري از سوي کميته هشت مارس کونگسوينگر با حضور دهها نروژي و تعدادي از اعضاي حزب کمونيست ايران و انسانهاي آزاديخواه برگزار گرديد.
سخنرانان اول اين سمينار رفيق ايران مروتي عضو حزب کمونيست ايران، در رابطه با موضوع ” خشونت عليه زنان در جنگ و آوارگى” در ابتداي سخنان خود با اشاره به معنا و مفهوم “خشونت” اشاره نمود که خشونت معاني زيادي را در بر مي گيرد از جمله “خشونت جسمي، رواني، مادي، جنسي” و متعاقب آنها ازدواج هاي اجباري که گاها زنان را مجبور به فرار از يک فضاي مردسالار خانوادگي درجامعه مي کند، به عنوان يکي از آسيب هاي اجتماعي مورد کنکاشي کوتاه قرار داد. همچنين در ادامه اشاره نمود که خشونت عليه زنان يک بعد جهاني دارد و در همه جوامع و فرهنگ هاي مختلف به شکل هاي گوناگون اتفاق مي افتد و مختص به يک قوم، فرهنگ يا يک پيشنه ي اجتماعي بخصوصي نيست بلکه يک معضل اجتماعي است که شرايط ميليونها زن را در جهان مورد خطر جدي قرار داده است.
جنگ و آوارگي دو تا از مولفه هاي مهم است که باز هم زنان از اولين قربانيان آن هستند و اين جنگ و گريز زنان را در شرايطي بسيار سخت و مشقت بار قرار ميدهد که مورد خشونت هاي جنسي و خطرناک قرار مي گيرند. تجاوز و خشونت هاي جنسي به عنوان سلاح هاي جنگي بر سر زنان به عنوان ابزارهاي غير انساني و تجاوزکارانه هميشه مورد استفاده قرار گرفته است و آمار نشان ميدهد که نزديک به . ميليون نفر از در حال آوارگي و حال فرار از جنگ بوده مورد آزار و اذيت قرار گرفته تا جاييکه بيش از .. درصد از اين زنان توسط قاچاقچيان و گروهاي تروريستي مورد خشونت جنسي و يا به عنوان برده هاي جنسي فروخته مي شوند. تجاوز جنسي در جنگ جنايتي عريان عليه بشريت و يک نسل کشي است. خشونت بخشي از زندگي ميليوني زنان پناهجويي است که گاها در مقابل عدم پرداخت هزينه شان در راه رسيدن به يک کشور آمن از جمله اروپا در معرض سواستفادهاي جنسي توسط قاچاقچيان انسان در ميان مرزها قرار ميگيرند و در برخي مورد کشته مي شوند. آسيب هاي روحي و رواني بر ميليونها زن در جهان پيامدهاي طولاني ناگواري به همرا دارد که موجب مي شود تا سالهاي سال با آن، زندگي مشقت باري را سپري کنند.
عليرغم اينکه ما در کشوري دمکراتيک مثل کشور نروژ زندگي مي کنيم اما خشونت عليه زنان و نابرابري جنسيتي در عرصه هاي مختلف وجود دارد. هنوز زنان در برابر مردان از دستمزد برابر برخوردار نيستند، اکثر زنان و دختران در خانواده ي پناهندگان تحت کنترل مردان خانواده قرار دارند و اغلب مورد خشونت جنسي و کلامي قرار مي گيرند و از يک فضاي مردسالارانه رنج مي برند. بعد از اتمام بخش اول، نوبت به سوال و اظهار نظر شرکت کنندگان رسيد که تعدادي از شرکت کنندگان به دخالت فعالانه خود شمينار را پربارتر نمودند. يکي از شرکت کنندگان که رفيق بهروز ناصري بود در مورد مقوله خشونت به چند نکته اي اشاراتي داشتند. نکات خشونت بعضي از والدين عليه فرزندانشان، خشونت در مدارس و خلاصه خشونت در سطح فردي در مکانهاي مختلف. هر چند اين نوع خشونتها غير قابل قبول هستند، اما مسئله اينست که انسان ميتواند با اين نوع خشونتها که در سطح فردي روي ميدهند، اقدامات مختلفي را در دستور قرار داد. ميتوان فعاليتهاي آگاهگرانه داشت، يا اگر بکارگيري حشونت فيزيکي و يا روحي حاوي صدمه به فرد باشد به مراکز مختلف از جمله پليس مراجعه کرد و موضوع را پيگيري کرد و اعمال خشونت را قبول نکرد…. اما اقدام عليه بکارگيري خشونت آنجا مشکل مي شود که دولتها آنرا انجام ميدهند. براي نمونه در هفته اي که گذشت در ايران به بهانه گران شدن قيمت بنزين خيزش توده اي در بيش از شهر ايران روي داد که با خشونت دولتي روبرو شد و صدها نفر کشته و زخمي شده و هزاران نفر دستگير و خيلي ها مفقودالثر شدند. خوب وقتي نيروهاي مسلح مرتکب خشونت و قهر ميشوند، چه کسي بايد پاسخگو باشد؟ اينجاست که بايست احزاب سياسي و نهادهاي مدافع حقوق بشر بخش بين المللي خود را فعال تر نموده و از جنبش هاي حق طلبانه در آن کشور و خواستهاي دمکارتيک و برحق آنان دفاع کرده و دولت مذبور را بخاطر اعمال خشونت عليه کل جلسه و سخنرانيها و دخالتهايي که شرکت کنندگان در اين سمينار داشتند مورد تشويق حاضرين قرار گرفت.
تشکيلات خارج کشور حزب کمونيست ايران – نروژ
نوامبر 25